Achtergrond
MUZIEK
Kim Everdine Zeegers heeft tot nu toe drie wegen van de kunstwereld bewandeld. Vanaf haar 25e stond ze als bassiste op het podium in de muziektheaterband Pink Plastic & Panties. Ze schreef en componeerde, samen met de andere bandleden, eigen nummers en creëerde visuele acts. Het theatrale concept van de band sprak haar het meest aan en na enkele jaren besloot zij die theatrale kant verder te ontwikkelen op de toneelacademie te Maastricht. Zij studeerde af als theaterregisseur en vormgever en regisseerde ruim 15 jaar met succes bij verschillende theatergezelschappen in Nederland en België.
THEATER
Vanuit haar woonplaats Den Haag maakte zij als freelance regisseur producties overal in Nederland. In Den Haag o.a. bij Het Nationale Toneel, De Appel, Theater aan het Spui en Theater Branoul. Buiten Den Haag werkte zij o.a. bij Theatergroep Hollandia, DeNes/Frascati, Alex d`Electrique, Ro-theater en Lieber Gorilla. Van 1992 tot 1995 was zij artistiek leidster van de jeugdmuziektheatergroep De Zwarte Hand/Feniks te Rotterdam waar zij de disciplines muziek en theater samenbracht binnen haar voorstellingen.
Tegelijkertijd initieerde en regisseerde zij experimentele producties in eigen beheer. Hierbij verzorgde zij regelmatig de totale vormgeving, van grafisch werk tot decor en/of toneelbeeld. Haar producties kenmerkten zich door sterke visuele concepten. In haar laatste voorstellingen waren tekst en beeld volledig geïntegreerd en niet ondergeschikt aan elkaar. De beeldende kant kreeg echter steeds meer aandacht. Sinds 1999 werkt zij als beeldend kunstenaar.
BEELDENDE KUNST
Kim Everdine Zeegers heeft inmiddels het verblijf in de stad verruild voor het platteland en woont en werkt met meerdere beeldende kunstenaars op een boerderij in Vlaardingen. Zij schildert overwegend grote indringende portretten die uitbundig expressief óf intens gevoelig getuigen van haar theatrale verleden. Twee uitersten. Vrij extreem.
Het intensief begeleiden van acteurs naar toneelvoorstellingen, het gerichte kijken, naar hun gezichten, hun emoties, heeft zijn indrukken achter gelaten. De fascinatie voor theater is duidelijk voelbaar. Theater in de betekenis van het drama of het conflict, drijfveren voor de ontwikkeling van de mens. De portretten herbergen een innerlijke strijd, dualisme, verlangens. Subtiel en impliciet echter.
Het gezicht van de mens staat altijd centraal. Het gaat haar om de uitstraling, om het karakter of om de ziel van een persoon. Ze vergroot een essentie of neemt een aantal kwaliteiten van de persoon en maakt die door middel van kleurkeuze en verfstreken beleefbaar.
De portretten hebben duidelijk eenzelfde stijl maar verschillen onderling sterk van kleur en geschilderde hoek. Doorgaans schildert ze in grote formaten. De duidelijk zichtbare penseelvoering en krachtige verfstreken worden afgewisseld met transparante kleurvlakken. Op die manier ontstaan krachtige markante en indringende portretten
Portretten in verf en digibytes
Het schilderen van portretten heeft zich uitgebreid met het maken van videoportretten; Korte documentaires van veelal kunstenaars die vertellen over wat hen inspireert en motiveert terwijl op de achtergrond hun werk te zien is. Dat kunnen autonome portretten zijn, of begeleidende portretten die te zien zijn op een lcd scherm en samen met schilderijen een installatie vormen.
Sinds 2009 maakt zij voor de Ketelfactory in Schiedam videoportretten van kunstenaars in de serie “Zielsverrukkingen” . Deze portretten zijn te zien tijdens de tentoonstellingen en op de website van De Ketelfactory.